چهارشنبه ۲۱/فروردین/۱۳۸۷ - ۹/اپریل/۲۰۰۸
در دبستان معمولا برای آموزش جمع و تفریق از مداد یا سیب و پرتقال و پرنده استفاده میشود. اما ببینید که دشمنی کور و کینهی بیپایان صدام حسین نسبت به ایران و ایرانیان سبب شده چه اتفاق مضحک و در عین حال دردناکی بیفتد و در کتابهای درسی زمان حکومت وی در عراق چه گونه مغز بچههای بیگناه شستشو داده شود. امروز در پایگاه خبری بی.بی.سی مطلبی خواندم دربارهی حذف ایرانستیزی از کتابهای درسی عراق. این هم نمونهای از ایرانستیزی صدام حسین در کتاب درسی حساب مدرسههای ابتدایی:
در کتابهای ریاضی نوشته میشد:
اگر هشت سرباز ایرانی باشند و یک سرباز عراقی پنج نفر از سربازهای ایرانی را بکشد، چند تا سرباز ایرانی آتش پرست باقی میمانند؟
عمق کینه و نفرت و دشمنی کور تا چه حد میتواند باشد؟ جالب این که چنین شخصی را ناصر پورپیرار - که متاسفانه ادعای ایرانی بودن دارد - به نام قهرمان عرب ستایش میکند.
به قول حافظ بزرگ:
درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد ---------- نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد
0 نظر:
Post a Comment