دوشنبه ٢٥/تير/١٣٨٦-١٦/جولاي/٢٠٠٧
به خاطر محدودسازي و كنترل شديد حكومت كمونيستي شوروي ما از برادران و پسرعموهاي تاجيكمان بيخبر مانديم و هنوز بسياري از ايرانيان نميدانند كه تاجيكان با ما همريشه و همزبان هستند و خود را مانند ما (و بلكه بيشتر از ما) ايراني ميدانند.
هفتهي پيش در سيماي جمهوري اسلامي ايران گزارشي از مراسم پايان تحصيل دانشجويان خارجي را نشان ميداد. از يك دانشجوي تاجيكي پرسيد: ياد گرفتن زبان پارسي براي شما سخت نبود؟! گويا خبرنگار نميدانست كه تاجيكان نيز مانند ما پارسي صحبت ميكنند فقط با لهجهاي متفاوت. تاجيك بيچاره گفت: من زمينهاش را داشتم. فقط لهجهي تهراني را ياد گرفتم!
و يا خانم تاجيكي نقل ميكرد كه وقتي در سفري به شيراز در حال خواندن ديوان حافط بوده يك ايراني از وي ميپرسد چه جالب. شما كجا زبان ما را ياد گرفتيد؟ و او هم در جواب گفته بود پارسي زبان مادري من است. از مادرم آموختم!
باعث شرمندگي است!
Monday, July 16, 2007
ما و تاجيكان
نوشتهی
شهربراز |
ساعت:
11:23 PM |
پيوند دایمی
0 نظر داده شده |
نظردهی
دستهبندی زبان
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 نظر:
Post a Comment