بریتانیکا و دانشوران ایرانی

دوشنبه ۳۰/اردیبهشت/۱۳۸۷ - ۱۹/می/۲۰۰۸

به نظر می‌رسد لابی ضدایرانی حکومت استالین-پرورد «اران» (جمهوری آذربایجان) در دانش‌نامه‌ی بریتانیکا نیز رخنه کرده و دو تن دیگر از دانشوران ایرانی را نیز ترک (غُزتبار) و «آذربایجانی» (به معنای کشور مزبور نه استان آذربایجان ایران) معرفی کرده و شناسانده است.

«قطران تبریزی» شاعر دهگان‌زاده (دهگان/دهقان: اشراف ایرانی زمان ساسانیان) سده‌ی چهارم خورشیدی و «استاد ابوالحسن بهمنیار» که شاگرد سرشناس ابن‌سینا و از خاندان‌های ایرانی زرتشتی بود طعمه‌ی فزون‌خواهی و تمدن‌خواری و تاریخ‌بافی و بازنویسی تاریخی این جمهوری تازه سربرآورده شده‌اند. بامزه آن که نام بهمنیار را نیز با گویش ترکی خود در بریتانیکا به صورت «بـخـمنیار»! نوشته‌اند. به گفته‌ی مولانای بلخی شاعر بزرگ ایرانی:

آن یکی پرسید اشتر را که: «هی؟ ---------------- از کجا می‌آیی ای فرخنده پی؟»
گفت: «از حمام گرم کوی تو» ---------------- گفت: «خود پیداست از زانوی تو!»

دیگر آن که قطران را که تنها به زبان پارسی دری شعر سروده شاعر «آذربایجانی» خوانده که «قصیده‌های آذربایجانی» (؟) می‌سروده است. قطران خود درباره‌ی دهگان‌نژاد بودنش چنین می‌گوید:
یکی دهقان بُدَم شاها! شدم شاعر ز نادانی ----------- مرا از شاعری کردن تو گرداندی به دهقانی

پیش‌تر در پایگاه ارزشمند «آذرگشنسپ» درباره‌ی استاد بهمنیار نوشته‌ای آمده است به این نشانی.

من نیز در همین ماه نوشته‌ای کلی در پاسخ به این گونه ادعاها نوشتم به نام «دانشوران ایرانی».

بیشتر در این باره خواهم نوشت.