دوشنبه ۱۲/فروردین/۱۳۸۷ - ۳۱/مارچ/۲۰۰۸
برنارد لوییس در کتاب «از بابِل تا ترجمان»، در مقالهای به نام «اروپا و ترکان» (نوشتهی ۱۹۵۳ م/۱۳۳۲ خ) اشاره میکند که در تصور اروپاییان، ترکان عثمانی مردمی وحشی و خونخوار بودند که همواره به آنان حمله میکردند تا دین خود را بر آنان تحمیل کنند. اما
Occasionally, one or other national or social group in the West experienced a feeling of affinity with the Turks. Such, for example, was the pan-turanian myth advanced by some Hungarian intellectuals, who sought a Magyar-Turkish alliance against the common threat of pan-Slavism.
Europe and the Turks, page 117
ترجمه:
گه گاهی نیز گروهی ملی یا اجتماعی در غرب با ترکان [عثمانی] احساس نزدیکی و همبستگی میکرد. نمونهای از این گونه برخوردها افسانهی همهتورانانگاری بود که برخی روشنفکران مجار پیش کشیدند که هدف از آن ایجاد اتحاد بین مجارها و ترکان [عثمانی] برای مقابله با تهدید مشترک «همهاسلاوانگاری» بود. [تاکید بر افسانه از من است]
وی در مقالهی دیگری در این کتاب با نام «همهعربانگاری» (Pan-Arabism نوشته ۱۹۷۸ م/۱۳۵۷ خ) در ریشهیابی آن، به نفوذ فاشیسم ایتالیایی و نازیسم آلمانی در شکلگیری این فلسفهی سیاسی اشاره میکند.
Nazi Germany, preceded in this by Fascist Italy, directed an immense propaganda effort to the Arab countries, the purpose of which was to disseminate their own form on nationalist idealogy... Arab nationalism was deeply influenced in this period [1916-1948] by Nazi and Fascist idealogy. ... One permanent memorial of Mussolini's Arab policy is the marble columns which he donated to the Aqsa Mosque in Jerusalem.
Pan-Arabism, page 168
ترجمه:
آلمان نازی تلاش تبلیغاتی شدیدی را متوجه کشورهای عربی کرد که هدف از آن انتشار و ترویج ایدئولوژی ملیگرایی به سبک خودشان بود و در این کار دنبالهروی ایتالیای فاشیست بود ... ملیگرایی عربی در این دوره [۱۹۱۸ تا ۱۹۴۶ م. سالهای بین دو جنگ جهانی] به طور ژرفی از ایدئولوژیهای نازی و فاشیست تاثیر گرفت. یادگار ماندگاری از سیاست موسولینی دربارهی عربها ستونهای مرمرینی است که وی به مسجد اقصا در اورشلیم (بیت المقدس) اهدا کرد.
0 نظر:
Post a Comment