شنبه ٢٩/اردیبهشت/١٣٨۶ - ١٩/می/٢٠٠٧
به نظر من حس هویت ایرانی و میهنپرستی در ایران بسیار ریشهدار است. ایرانیان پس از فروپاشی دولت ساسانیان همواره برای حفظ هویت ایرانی خود كوشیدند. صرف نظر از قومیت و زبان مادری، خود را ایرانی میدانستند. چه رودكی در سمرقند، چه فردوسی در توس، چه نظامی در گنجه، چه سعدی و حافظ در شیراز و چه همام و قطران در تبریز. همه خود را ایرانی میدانستند و به زبان پارسی دری مینوشتند. فردوسی و دیگران برای حفظ تاریخ و زبان و گذشتهی ایران عمر و زندگی خود را صرف كردند. به قول طاها حسین مصری، مصریان زبان اصلی را از دست دادند و به عربی صحبت كردند چون كسی مانند فردوسی نداشتند.
در دوران اسلامی در ابتدا به خاطر اجبار حاكمان عرب زبان و بعدها به خاطر عادت، بیشتر دانشمندان و فیلسوفان نوشتههای خود را به زبان عربی مینوشتند. البته دانشمندانی چون ابن سینا دانشنامه‌ی علایی و ابوریحان نیز كتاب تفهیم در نجوم را به پارسی نوشت. اما این گونه آثار كم بودند.
پس از آن كه اروپاییان در دوران نوزایی (رنسانس) كتابهای علمی شرقی را از عربی به لاتین ترجمه كردند به خاطر بیدانشی خود، همهی این دانشمندان را دانشمندان عرب نامیدند. و هنوز این نامگذاری بر جا مانده است. حتا امروزه نیز هیچ تلاشی برای اصلاح این اشتباه نمیكنند.
برای چند نفر از دوستان غیرایرانی خود این دو مثال را زدم:
١) آیا اگر یک چینی به مذهب مسیحی كاتولیک رومی بگرايد، میشود گفت كه وی ایتالیایی است؟
٢) اسحاق نیوتن و لایبننیز كتابهای علمی خود را به لاتین نوشتهاند. آیا آنها را ایتالیایی می‌دانید؟
همین وضعیت برای دانشمندان ایرانی دوران اسلامی وجود دارد. به صرف این كه ابوریحان بیرونی مسلمان بوده و به عربی نوشته وی را عرب میدانند. یا حتا زكریای رازی كه اصلا دین را قبول نداشته و پذیرش نبوت را خلاف خرد انسان میدانسته دانشمند مسلمان میخوانند!
از سوی دیگر عربها نيز ادعای عرب بودن این دانشمندان را دارند. و هر كس را كه نامش با «الـ» شروع شود عرب مینامند. يا خودشان به نام او «الـ» اضافه میكنند. بعید نیست كه «ال پاچينو» و «ال گور» را نيز عرب بخوانند!
بامزه آن كه به تازگی كشورهایی مانند ازبکستان كه هنوز زمان زيادی از استقلالشان نمیگذرد ادعا میكنند ابوریحان بیرونی ترک ازبک بوده است!
اروپاییان هيچ گاه دانشمندان خود را با مذهب نمیشناسند. یعنی نمیگويند نیوتن دانشمند یهود یا لایبنیتز دانشمند مسیحی. بلكه نام كشور محل تولد آنها را به كار میبرند. شاید با این خیال كه ملیت یک ایدهی اروپایی سده‌ی هفدهم میلادی است و در شرق وجود نداشته است. اما وقتی نوبت به ما میرسد ناگهان همه چيز به دین ختم میشود. همه فقط مسلمان هستند. حتا امروز.
برای نمونه به این خبر رویتر در ماه فوریه ٢٠٠٧/اسفند ١٣٨۵ نگاه كنید:
دانشمندان مسلمان در ریاضیات پیشرفتهای چشمگیری كرده بودند.
با بررسی آثار معماری اسلامی به این نتیجه رسیدهاند كه ریاضیدانان مسلمان ۵۰۰ سال پیش از دانشوران غربی به برخی الگوها و معادلههای ریاضی دست یافته بودند.
اما در متن خبر دربارهی مقبرهی «درب امام» در اصفهان ساخته شده به سال ۱۴۵۳ م/٨٣٢ خ و قبری در مراغه ساخته شده به سال ١١٩٧ م/۵۷۶ خ صحبت میشود. گويا از به كار بردن نام ايران در عنوان خبر به عمد دوری كردهاند تا مبادا تصویر ایران در بین مردم غرب عوض شود!
0 نظر:
Post a Comment