باز هم آتش‏پرست!

شنبه ٥/اسفند/١٣٨٥-٢٤/فوريه/٢٠٠٧

هفته‏ي پيش در شبكه تلويزيوني الجزيره در قطر گفتگويي بين هاشمي رفسنجاني به نمايندگي از شيعيان و شيخ يوسف قرضاوي به نمايندگي از سنيان برگزار شد و هدف نزديك‏سازي يا به اصطلاح ”تقريب“ دو مذهب شيعه و سني بود.

متن كامل گفتگو در اين صفحه ديده مي‏شود.

به گفته‏ي مجري الجزيره ”این برنامه پیش از آن که مناظره باشد یک گفت‌وگوی دوجانبه است که با هدف ایجاد وحدت هر چه بیشتر میان اهل تسنن و اهل تشیع به خصوص با توجه به شرایط فعلی عراق انجام گرفته است.“

شيخ قرضاوي مي‏گويد: ”... مشکل ما با اهل تشیع و مخالفت ما با آنها نسبت به صحابه‌ی پیامبر است. من هم چنان بر حساسیت این موضوع تاکید و اصرار دارم. ممکن نیست که ما دست در دست هم بگذاریم و شما هم چنان بگویید لعنت ‌الله بر ابوبکر، عمر و عایشه .... چه کسی ایران را از پرستش آتش آزاد ساخت؟ همین صحابه‌ی پیامبر بودند.“

رفسنجاني نيز كه همين برداشت را درباره‏ي ايرانيان پيش از اسلام و ”آزاد شدن“ ايران توسط اعراب دارد در پاسخ بدون هيچ گونه اعتراضي به اين بي‏دانشي و جهالت ديني-تاريخي همتاي خود و اهانت وي به ايرانيان و زرتشتيان، مي‏گويد ”به اعتقاد من کارهایی که از سوی عوام و افراط گرایان انجام می‌گیرد نباید بر ما تاثیر بگذارد و نباید منجر به ایجاد تفرقه میان ما شود. باید هم چنان به وحدت خود متمسک بمانیم؛ در حال حاضر خطر بزرگتر خطر اسراییل و آمریکا است... ما در تمامی خطبه‏هاي جمعه می‌گوییم صلوات بر محمد و آل محمد و اصحاب محمد (ص)(!) نباید به حقوق دیگران تجاوز کنیم (!).“

سوال مجري: آقای قرضاوی! بعضی از کشورهای عربی و اسلامی که از اکثریت سنی برخوردارند این کشور اسلامی [=ايران] را حمایت نمی‌کنند و در برخی از اوقات موضع‌گیری‌هایی را اتخاذ می‌کنند که با موضع‌گیری آمریکا در قبال ایران موازی و حتی نزدیک است. نظر شما در این مورد چیست؟

قرضاوی: من وکیل سازمان یا کشور عربی یا کشور مشخصی نیستم اما در بسیاری از موارد موضع‌گیری‌هایی بر خلاف حکام و رهبران این کشورها اتخاذ کرده‌ام. درست است که ما در برخی از موارد چون نقش ایران در عراق یا موضوع صحابه اختلاف نظر داریم اما اگر روزی به ایران تجاوزی انجام گیرد مطمئنا ما موضع‌گیری مخالف با این تجاوز خواهیم گرفت و در کنار ایران خواهیم ایستاد و از این کشور حمایت خواهیم کرد.“

حتما منظورش از مخالفت با تجاوز به ايران و ماندن در كنار ايران، مانند دوران تجاوز عراق به ايران است كه همه‏ي اعراب، حتا ياسر عرفات و معمر قذافي كه پول مفت به جيب مي‏زدند و حق ملت ايران را بالا مي‏كشيدند، يك صدا از صدام حسين حمايت كردند و او را قهرمان ملت عرب مي‏دانستند و صدام نيز خود را سردار قادسيه مي‏دانست و شايد مانند نياكان خود تجاوز به ايران را براي ”آزاد كردن“ ايرانيان از آتش پرستي مي‏دانست. وي همچنان به ايرانيان مي‏گفت مجوس و در روزهاي پاياني عمر خود بي‏شرمانه از تجاوز به ايران با افتخار ياد كرد!
خبر در بي.بي.سي: من متجاوزان و ایرانیها را نابود کردم. من دشمنان عراق رانابود کردم…