نظرسنجی سازمان ملل درباره‌ی نوروز

آدینه ۹/بهمن/۱۳۸۸ - ۲۹/ژانویه/۲۰۱۰

چند وقتی است که این نامه از راه دوستان مختلفی به دستم می‌رسد:

سازمان ملل متحد نظرسنجی بزرگی را در ارتباط با ثبت جهانی نوروز انجام داده است مبنی بر این که اگر یک میلیون نفر از ایران به سازمان ملل ای-میل بفرستند این روز به نام ایران ثبت خواهد شد. اما اگر به اندازه کافی ای-میل زده نشود این روز به نام افغانستان ثبت خواهد شد!

از حق کشورتان دفاع کنید و نگذارید که نام ایران و ایرانی از جهان محو شود. نگذارید که بلایی که بر سر خلیج فارس ما آمد بر سر نوروز ما هم بیاید. این مطلب را برای دوستان و ایرانیان دیگری که می‌شناسید بفرستید و آنها را مطلع سازید تا جلوی این فاجعه گرفته شود.

متاسفانه دوستان کم لطفی می‌کنند و بدون تفکر و اندیشه در محتوای خبری که به دستشان رسیده این نامه را به همه می‌فرستند. اگر این نوشته را از آغاز بکاویم با مشکل‌های منطقی فراوانی روبرو می‌شویم:

- نخست این که سازمان ملل متحد هرگز چنین نظرسنجی نکرده است. در هیچ جا نشانی از این نظرسنجی وجود ندارد.

- به فرض هم که یک میلیون نفر به سازمان ملل رایانامه یا ای-میل بزنند. سازمان ملل چه گونه می‌فهمد که یک میلیون رایانامه یا ای-میل که به آنها فرستاده شده از سوی یک میلیون ایرانی بوده است؟ و یا سخت‌تر آن که این یک میلیون نامه از ایران فرستاده شده است؟

- چرا سازمان ملل چنین نظرسنجی بی‌معنایی بکند که اگر شما نامه ننویسید این روز را به نام کشور دیگری ثبت می‌کنیم؟؟؟ این مثل تهدید مادرهایی است که بچه‌شان درس نمی‌خواند و به او می‌گویند اگر مشقت را ننویسی جایزه‌ای را که برایت خریده‌ام می‌دهم به بچه‌ی همسایه!

- اگر به نشانی داده شده بروید که دادخواست (petition) مزبور را امضا کنید می‌بینید که در اصل درخواستی است که ایرانیان ساکن کالیفرنیای امریکا به سازمان ملل داده‌اند تا نوروز در تقویم‌های جهانی به نام ایران ثبت شود. همین. نه این که سازمان ملل نظرسنجی کرده باشد و گفته باشد اگر یک میلیون ایرانی نامه ننویسند (!) این روز به نام افغانستان ثبت خواهد شد. یعنی دروغی به این بزرگی که با یک نگاه لو می‌رود.

حالا می‌رسیم به بخش درخواست فرستنده‌ی این نامه:

- چه گونه امضا نشدن این دادخواست و ثبت نشدن احتمالی نوروز به نام ایران (به فرض باور کردن بخش اول همین نامه که گفتیم دروغ و غیرمنطقی است) سبب می‌شود که نام ایران و ایرانی از جهان محو شود؟ آخر عقل و خرد هم چیز خوبی برای آدمی است. مگر نام ایران و ایرانی تنها به نوروز است؟

- نکته‌ی دیگر این که مگر چه بلایی سر خلیج همیشه فارس آمده است که تهدید می‌کند اگر یک میلیون ایرانی به سازمان ملل نامه ننویسید همان بلا بر سر نوروز هم می‌آید؟؟ خلیج فارس را عده‌ی اندکی از روی کینه یا ناآگاهی به نامی جعلی یا اشتباه می‌خوانند.

- باز هم به فرض درست بودن این داستان سراسر دروغ، ثبت شدن نوروز به نام افغانستان چه فاجعه‌ای خواهد بود؟ و در صورت فاجعه بودن، آیا از همه‌ی فاجعه‌های فرهنگی دیگری که در سال‌های اخیر بر سرمان آمده بدتر است؟

و اما برویم سر اصل داستان ثبت نوروز:

چند سال پیش ده کشور - یعنی ایران، هند، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان، ترکمنستان، جمهوری اران [با نام دزدی آذربایجان]، و ترکیه - درخواست کردند نوروز به عنوان میراث نابسودنی [=ناملموس] جهانی ثبت شود.

در پاییز سال گذشته (۱۳۸۷ خ/ ۲۰۰۸ م.) انجمن ایرانیان کالیفرنیا دادخواستی روی اینترنت گذاشت که در آن از بان کی-مون، دبیر کل سازمان ملل، درخواست کرد که نوروز با همین نام در تقویم‌های سازمان ملل و تقویم‌های جهانی به ثبت برسد. این انجمن از ایرانیان درخواست کرد که با امضاء این دادخواست، به ثبت نوروز در تقویم‌های جهانی یاری دهند. به نوشته‌ی بی.بی.سی در مدت کوتاهی نزدیک ۱۳۰ هزار امضا بر پای این تومار گذاشته شد (هم اکنون این شماره به بیش از ۵۹۸ هزار امضا رسیده است).

در مهرماه امسال (۱۳۸۸ خورشیدی/ سپتامبر ۲۰۰۹ میلادی) نوروز با عنوان درخواست شده به ثبت جهانی رسید. (ن.ک. نوروز جهانی شد خبر بی.بی.سی). اما نام افغانستان و تاجیکستان در میان میراث‌داران نبود در حالی که این دو کشور مرکزی هستند که حق آنان بسیار بیشتر از ترکیه است که تا چند سال پیش نوروز در آن ممنوع بود یا اران - که از زمان اشغال آن به دست روس‌ها - یکی از برنامه‌های دولتی عبارت بود از زدودن فرهنگ ایرانی و زبان پارسی و بازنویسی تاریخ و تنها پس از فروپاشی شوروی است که نوروز دوباره در آنجا به صورت رسمی جشن گرفته می‌شود. و درست است که ازبکستان امروز کشوری ترک زبان است اما از مرکزهای بزرگ فرهنگ ایرانی است و نباید این را فراموش کنیم.

سایت تابناک نیز در خبری نوشت که نبودِ افغانستان و تاجیکستان در این جریان به خاطر «شیطنت این دو کشور برای دزدیدن نوروز» بوده است!

خلاصه این که نوروز به ثبت جهانی رسیده و نام افغانستان نیز در میان میراث‌داران ثبت نشده است و این دادخواست نیز برای ثبت نوروز در تقویم‌های جهانی با همین نام است. در واقع داستان این نامه و محتوای آن چیزی است شبیه «خَسن و خُسین سه دختر مغاویه» یا «شاهزاده یعقوب را گرگ بر سر درختی از هم درید!» یا روضه‌خوانی که برای درآوردن اشک مردم، چراغ‌ها را خاموش می‌کرد و بر سرشان سنگ می‌زد تا در مجلس امام حسین اشکی ریخته باشند و ثوابی برده باشند!